TOME 6 Księgi Niebios - część trzecia. Będąc w swoim zwykłym stanie. Takie zdanie Luizy - najczęściej wypowiadane - oznacza jej stan OFIARY, co jest jej powołaniem Bożym dla "ubłagania" miłosierdzia …Więcej
TOME 6 Księgi Niebios - część trzecia. Będąc w swoim zwykłym stanie. Takie zdanie Luizy - najczęściej wypowiadane - oznacza jej stan OFIARY, co jest jej powołaniem Bożym dla "ubłagania" miłosierdzia dla ludzkości, która zasłużyła na karanie przez Boską Sprawiedliwość. Na przykład we wczorajszej audycji, Bóg Ojciec na jej modlitewną interwencję powiedział odnośnie dopuszczonej wojny światowej, że miała trwać 10 lat, ale będzie trwała tylko 5 lat. WOLA BOSKA w BOGU OJCU i SYNU BOZYM i DUCHU SWIETYM, zwana potocznie Opatrznością Boga, dysponuje Człowieczeństwem Jezusa Chrystusa, które poprzez dusze ludzkich stworzeń stało się JAKBY KLASZTOREM dla ludzi tak w NIEBIE jak i na ZIEMI. Dusze OFIARY są jedynie na ZIEMI, specjalnie wybrane! Począwszy od Luizy Piccarreta, dla wszystkich chętnych KLASZTOR JEZUSA jest dostępny dla wszystkich chętnych na ZIEMI przez tak zwane "życie w Woli Bożej". "Zyję ja, już nie ja, ale żyje we mnie Chrystus"- pisze święty Paweł : Biblia Tysiąclecia - Pismo Święte …Więcej
- Zgłoś
Portale społecznościowe
- Umieszczony
Zmień wpis
Usuń wpis
chrystusowiec
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Sam wysłuchałem tej audycji z uwagą i pomyślałem, jak niesłychaną naukę rekolekcyjną usłyszałem z Luizą o życiu w zjednoczeniu z Bogiem! Wiele rekolekcji przeżyłem w życiu zakonnym i kapłańskim, ale takiej nauki naprawdę nigdy jeszcze nie słyszałem! Polecam serdecznie i proszę o modlitwę za odprawiających REKOLEKCJE na świecie JEDNA MINUTA ZA JEDEN ROK DOCZESNEGO PRZEBYWANIA P…
chrystusowiec
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Słowa Ewangelii według Świętego Jana (J 8, 1-11) Chrystus ocala cudzołożnicę
Jezus udał się na Górę Oliwną, ale o brzasku zjawił się znów w świątyni. Cały lud schodził się do Niego, a On, usiadłszy, nauczał ich. Wówczas uczeni w Piśmie i faryzeusze przyprowadzili do Niego kobietę, którą dopiero co pochwycono na cudzołóstwie, a postawiwszy ją pośrodku, powiedzieli do Niego: «Nauczycielu, tę …Więcej
Słowa Ewangelii według Świętego Jana (J 8, 1-11) Chrystus ocala cudzołożnicę
Jezus udał się na Górę Oliwną, ale o brzasku zjawił się znów w świątyni. Cały lud schodził się do Niego, a On, usiadłszy, nauczał ich. Wówczas uczeni w Piśmie i faryzeusze przyprowadzili do Niego kobietę, którą dopiero co pochwycono na cudzołóstwie, a postawiwszy ją pośrodku, powiedzieli do Niego: «Nauczycielu, tę kobietę dopiero co pochwycono na cudzołóstwie. W Prawie Mojżesz nakazał nam takie kamienować. A Ty co powiesz?» Mówili to, wystawiając Go na próbę, aby mieli o co Go oskarżyć. Lecz Jezus, schyliwszy się, pisał palcem po ziemi. A kiedy w dalszym ciągu Go pytali, podniósł się i rzekł do nich: «Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci w nią kamieniem». I powtórnie schyliwszy się, pisał na ziemi. Kiedy to usłyszeli, jeden po drugim zaczęli odchodzić, poczynając od starszych, aż do ostatnich. Pozostał tylko Jezus i kobieta stojąca na środku. Wówczas Jezus, podniósłszy się, rzekł do niej: «Kobieto, gdzież oni są? Nikt cię nie potępił?» A ona odrzekła: «Nikt, Panie!» Rzekł do niej Jezus: «I Ja ciebie nie potępiam. Idź i odtąd już nie grzesz». Oto słowo Pańskie.
Komentarz :
Coraz częściej słyszy się, że dzisiejszy świat zatracił poczucie grzechu. Wielu nie potrafi już odróżnić dobra od zła ani nie zna ich przyczyny. Tak samo można pozytywnie powiedzieć, że zatracono poczucie Miłości do Boga: Miłości, którą Bóg nas darzy, i z naszej strony wzajemności, o którą ta Miłość prosi. Kto kocha, nie obraża. Kto wie, że jest darzony miłością i przebaczeniem, miłością odpowiada na Miłość: «Zapytano Przyjaciela, jakie jest źródło miłości. Odpowiedział, że owo, w którym Ukochany obmył nas z naszych win» (Rajmund Llull). Dlatego też, sensem nawrócenia i pokuty, właściwych dla Wielkiego Postu, jest stanąć twarzą w twarz z Bogiem, spojrzeć w oczy Pana na Krzyżu, pójść do Niego, żeby osobiście wyznać mu swoje grzechy w sakramencie Pokuty. I tak jak kobiecie z Ewangelii, Jezus powie i nam: «I Ja ciebie nie potępiam. - Idź, a od tej chwili już nie grzesz!» (J 8,11). Bóg wybacza, ale to wybaczenie niesie ze sobą pewien wymóg, pewne zobowiązanie: Nie grzesz więcej!
Jezus udał się na Górę Oliwną, ale o brzasku zjawił się znów w świątyni. Cały lud schodził się do Niego, a On, usiadłszy, nauczał ich. Wówczas uczeni w Piśmie i faryzeusze przyprowadzili do Niego kobietę, którą dopiero co pochwycono na cudzołóstwie, a postawiwszy ją pośrodku, powiedzieli do Niego: «Nauczycielu, tę kobietę dopiero co pochwycono na cudzołóstwie. W Prawie Mojżesz nakazał nam takie kamienować. A Ty co powiesz?» Mówili to, wystawiając Go na próbę, aby mieli o co Go oskarżyć. Lecz Jezus, schyliwszy się, pisał palcem po ziemi. A kiedy w dalszym ciągu Go pytali, podniósł się i rzekł do nich: «Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci w nią kamieniem». I powtórnie schyliwszy się, pisał na ziemi. Kiedy to usłyszeli, jeden po drugim zaczęli odchodzić, poczynając od starszych, aż do ostatnich. Pozostał tylko Jezus i kobieta stojąca na środku. Wówczas Jezus, podniósłszy się, rzekł do niej: «Kobieto, gdzież oni są? Nikt cię nie potępił?» A ona odrzekła: «Nikt, Panie!» Rzekł do niej Jezus: «I Ja ciebie nie potępiam. Idź i odtąd już nie grzesz». Oto słowo Pańskie.
Komentarz :
Coraz częściej słyszy się, że dzisiejszy świat zatracił poczucie grzechu. Wielu nie potrafi już odróżnić dobra od zła ani nie zna ich przyczyny. Tak samo można pozytywnie powiedzieć, że zatracono poczucie Miłości do Boga: Miłości, którą Bóg nas darzy, i z naszej strony wzajemności, o którą ta Miłość prosi. Kto kocha, nie obraża. Kto wie, że jest darzony miłością i przebaczeniem, miłością odpowiada na Miłość: «Zapytano Przyjaciela, jakie jest źródło miłości. Odpowiedział, że owo, w którym Ukochany obmył nas z naszych win» (Rajmund Llull). Dlatego też, sensem nawrócenia i pokuty, właściwych dla Wielkiego Postu, jest stanąć twarzą w twarz z Bogiem, spojrzeć w oczy Pana na Krzyżu, pójść do Niego, żeby osobiście wyznać mu swoje grzechy w sakramencie Pokuty. I tak jak kobiecie z Ewangelii, Jezus powie i nam: «I Ja ciebie nie potępiam. - Idź, a od tej chwili już nie grzesz!» (J 8,11). Bóg wybacza, ale to wybaczenie niesie ze sobą pewien wymóg, pewne zobowiązanie: Nie grzesz więcej!