"Wszyscy, którzy chcąc Mi okazać swoją miłość pamiętać będą często o wizerunku przedstawiającym Moje Boskie Oblicze, uczują w sobie przez odbicie Mego Człowieczeństwa żywy odblask Mojej Twarzy, która w nich będzie wyryta i jaśnieć będą bardziej od innych w życiu wiecznym".

Cóż to za droga obietnica! Czyż ona nie powinna ożywić naszej pobożności do Cudownego Oblicza Boskiego Zbawiciela?

,,To, że Gloria zabrania zakładania kilku kont, nie oznacza jednocześnie iż złamanie regulaminu jest grzechem... Grzechem nie jest złamanie ludzkiego, ale Bożego prawa. Jeżeli Pani, pomimo posiadania więcej niż jednego konta, nie czyniła nic złego: nie oszukiwała, nie podbijała w znaczącej ilości "statystyk", to ja bym zbytnio szat nie rozdzierał. Jeżeli ktoś ma inne przemyślenia, proszę o podzielenie się.''
--------------------------
Dostawałam informacje od niektórych osób, że to jest nieuczciwe.

Sławomir Sokołowski
,,...Czym innym jest skłamać dla ratowania życia niewinnego człowieka, a czym innym jest kłamstwo, dla "wybielenia" złoczyńcy! - to jest krzywoprzysięstwo!...''
-----------
Tak uczy nas Pismo Święte i Tradycja , że kłamstwo jest zawsze złe nawet dla ratowania własnego lub cudzego życia.
,, Choćby nawet przez kłamstwo można z piekła uwolnić potępionych i wp…
I właśnie po przeczytaniu tego zrozumiałam, że to tez było kłamstwo.

Sławomir Sokołowski

Św. Jan Vianney jest innego zdania:
-------------
ŚW. JAN VIANNEY (PROBOSZCZ Z ARS):
„Pismo św. Starego i Nowego Zakonu przestrzega nas przed kłamstwem. Czynią to i Święci, mówiąc, że nawet dla uratowania świata całego od zagłady nie należałoby kłamać. Choćby nawet przez kłamstwo można z piekła uwolnić potępionych i wprowadzić ich do nieba, nie wolnoby nam było tego uczynić. (…) Choć bmyśmy mogli kogoś uchronić od śmierci kłamstwem, nie wolnoby go popełnić. (…) Dla ocalenia życia i majątku nie wolno zasmucać Boga, bo życie i majątek trwają do czasu, a Bóg i szczęśliwość duszy trwać będą na wieki”
Cytat za, Bł. X. Jan Marya Vianney, „Kazania niedzielne i świąteczne”, Lwów 1906, tom I, s. 138 – 139, 140 – 141

MementoMori+++

,,Rozumiem trzeba być sobą wszędzie. Jednak chodzi o to również że nie ze wszystkimi powinno się dzielić sobą . A sam Pan Jezus nie dzielił się wszystkim ze wszystkimi bo np taki umiłowany Jan czy Piotr byli mu bliżsi niż np faryzeusze którzy tylko czekali aby Go wystawić na próbę .''
---------
NIE ROZUMIEM.
Mogę prosić o bardziej czytelny komentarz?

Napisała Pani: Lepiej unikać wszystkiego, co ma choćby pozór zła,
Jeżeli bym zdobył drugi dowód osobisty na inne nazwisko, spreparował swoją "tożsamość" (historię, karierę...) i jako pracownik naukowy zaczął pracować w laboratoriach firm produkujących obecne eliksiry, jedynie w celu poznania i rozpowszechnienia prawdy o tych preparatach i ostrzeżenia ludzkości, to czy byłby to dobry czyn czy zły? Przecież posługiwałbym się oszustwem!

Proszę zachować ostrożność w samobiczowaniu...
-------------
Nie ma najmniejszej wątpliwości, że to byłby zły czyn. Ja się nie biczuję, tylko przyznaję się do kłamstwa. Skoro są wyrzuty sumienia to znaczy, że nie jestem niewinna.

Sławomir Sokołowski
,,Jeżeli Pani uważa, iż komuś wyrządziła krzywdę (czego nie zakładam), to należy ją naprawić (zadośćuczynienie Panu Bogu i bliźniemu)''
----------------------------
Chyba największą krzywdę wyrządziłam sobie i Panu Bogu.
Bo to jak by nie było, jest pewne oszustwo, choć miałam dobre zamiary.
A jeśli chodzi o ludzi to nie wiem, czy ktoś się poczuł obrażony tym moim krętactwem?
-----------
Wiem, że muszę zadośćuczynić Bogu i bliźniemu, ale nie wiem jak?

Weronika...
,,Dziękuję za komentarze, ale nie czytam ich i pewno nie będę czytać. Po wczorajszym jednym z twoich komentarzy czuję szczególny, jak nigdy, niesmak, a dotyczyło to religijnej prowokacji...Tak samo jak nie czytam Elkama i macham na niego ręką. Oczywiście na niego, ale nie do niego. Możesz to wykasować jak chcesz.''
-------------
O jakiej religijnej prowokacji piszesz?
Ja uważam ,że nie czytasz moich komentarzy gdy ujawniłam ci twoją dwulicowość odnośnie upominania braterskiego.

,,Do takich należą, i ci, co się pozornie tylko z Panem Bogiem jednają. Niejeden grzesznik przyjmuje na śmiertelnej pościeli Sakramenty św., lecz poniekąd tylko z musu, dlatego i że go jakoś wstyd, albo że go o to proszą żona, dzieci, sąsiedzi, przyjaciele. Tacy ludzie, co tylko dla względów i widoków pobocznych, co dla oka ludzkiego, co bez żalu i postanowienia poprawy spowiadają się i Pana Jezusa przyjmują: tacy umierają w umyślnej niepokucie, w umyślnej zatwardziałości.
Na pozór wszystkość dzieje się tam pięknie, ślicznie; żona, dzieci, krewieństwo cieszą się i dziękują Bogu, że chory umarł zaopatrzony w Sakramenty św. Ach, cóż po tym, kiedy ci grzesznicy dopuszczają się ciężkiego grzechu przeciw Duchowi świętemu. Powiem nawet więcej, tacy gorsi od tych, co wprost nie chcą przyjąć Sakramentów św., co je odrzucają od siebie, co nimi gardzą. Gorsi, albowiem w ostatniej jeszcze godzinie dopuszczają się szkaradnej obłudy, dopuszczają się straszliwego — świętokradztwa.''