Droga Neokatechumenalna rozpoczęła się w roku 1964 wśród mieszkańców baraków ze slumsów Palomeras Altas w Madrycie, za sprawą Pana Francisco José (Kiko) Gomez Argüello i Pani Carmen Hernández, którzy na prośbę samych ubogich, wśród których żyli, zaczęli głosić im Ewangelię Jezusa Chrystusa. W miarę upływu czasu ów kerygmat skonkretyzował się w syntezie katechetycznej, opartej na trójnogu „Słowo Boże – Liturgia – Wspólnota”, która ma prowadzić ludzi do braterskiej komunii i do wiary dojrzałej.
To nowe itinerarium inicjacji chrześcijańskiej, zrodzone w nurcie odnowy wzbudzonej przez Sobór Ekumeniczny Watykański II, spotkało się z żywym zainteresowaniem ówczesnego arcybiskupa Madrytu, Jego Ekscelencji Casimiro Morcillo, który zachęcił inicjatorów Drogi do rozpowszechniania jej w parafiach, które o to poproszą. W ten sposób rozpowszechniła się ona stopniowo w archidiecezji Madrytu i w innych hiszpańskich diecezjach.
W 1968r. inicjatorzy Drogi Neokatechumenalnej przybyli do Rzymu i osiedlili …Więcej

Dariusz Kowalczyk SJ
W Liście apostolskim Novo millennio ineunte Jan Paweł II, pisząc o różnorodności powołań i o komunii w Kościele, wskazuje na obowiązek „popierania różnych form zrzeszania się, zarówno tradycyjnych, jak i nowszych ruchów kościelnych, ponieważ nadają one Kościołowi żywotność, która jest darem Bożym i przejawem prawdziwej «wiosny Ducha»” (nr 46). Nowych ruchów kościelnych powstało po Soborze Watykańskim II rzeczywiście wiele, lecz... nie zawsze cieszą się one wsparciem wspólnoty Kościoła. Nawet te ruchy, które mogą pochwalić się kilkudziesięcioletnią historią oraz oficjalnym poparciem kolejnych papieży, bywają zwalczane przez tropiących nieprawomyślność współwyznawców. Do takich często krytykowanych wspólnot kościelnych należy neokatechumenat. Na internetowym forum Opoki (www.opoka.org.pl/porozmawiajmy) niejednokrotnie formułowano podejrzliwe pytania dotyczące Drogi Neokatechumenalnej. „Czy jest prawdą, że neokatechumeni nie odmawiają różańca, nie odprawiają drogi …Więcej