Matka Teresa z Kalkuty w obronie dzieci nienarodzonych. Św. Jan Paweł II i Matka Teresa bronili rodziny i najsłabszych, bezsilnych ludzi w tym nowym, wydawałoby się cywilizowanym świecie. Ostrzegali …Więcej
Matka Teresa z Kalkuty w obronie dzieci nienarodzonych.
Św. Jan Paweł II i Matka Teresa bronili rodziny i najsłabszych, bezsilnych ludzi w tym nowym, wydawałoby się cywilizowanym świecie. Ostrzegali, że jeżeli ludzie nie zmienią swojego postępowania względem Boga i bliźniego, to może dojść do tego, że znikną z powierzchni ziemi nawet całe narody. Za grzechy aborcji – konflikty wojenne.
Przyszło mi na myśl zestawić te wypowiedzi z faktami i wziąć pod lupę Ukrainę i Polskę … Oto zarys co się dzieje, a wnioski nasuwają się same:
Według szacunków przedstawionych przez abp. Światosława Szewczuka, co roku zabija się na Ukrainie 2 mln nienarodzonych dzieci. Zwierzchnik grekokatolików mówił o tym na spotkaniu z młodzieżą w Tarnopolu. „W ciągu 20 lat niezależnej Ukrainy świadomie i dobrowolnie zabiliśmy 40 milionów dzieci. To znaczy, że w ciągu tego okresu przestał istnieć naród tak liczny, jak ukraiński – 40-milionowy” – wyjaśnił abp Szewczuk.
Jak na razie elity ukraińskie są głuche na postulaty ochrony życia. Aborcja jest dla nich “zdobyczą i prawem kobiet”. Dodatkowo utrzymaniem liberalnego prawa zainteresowany jest miejscowy przemysł zabijania nienarodzonych, gdyż Ukraina jest także krajem “turystyki aborcyjnej”. Ile kobiet przyjeżdża na Ukrainę, by dokonać aborcji dokładnie nie wiadomo, ale szacuje się, że co najmniej 150-200 tysięcy rocznie.
Kolejne kilka tysięcy dla kobiet z Polski. Ukraina jest jednym z kierunków aborcyjnych podróży Polek. Wielu Polkom wyjazd w celu usunięcia niechcianej ciąży wydaje się bardziej bezpieczny niż korzystanie z polskiego podziemia aborcyjnego. Cena wyjazdu do Lwowa jak też sama aborcja jest znacznie tańsza niż podróże aborcyjne do Europy Zachodniej. Na Ukrainę wyjeżdżają specjalnie przygotowane autobusy wypełnione Polkami chcącymi dokonać aborcji. Takie wyjazdy aborcyjne stają się przemysłem.
www.youtube.com/watch
Św. Jan Paweł II i Matka Teresa bronili rodziny i najsłabszych, bezsilnych ludzi w tym nowym, wydawałoby się cywilizowanym świecie. Ostrzegali, że jeżeli ludzie nie zmienią swojego postępowania względem Boga i bliźniego, to może dojść do tego, że znikną z powierzchni ziemi nawet całe narody. Za grzechy aborcji – konflikty wojenne.
Przyszło mi na myśl zestawić te wypowiedzi z faktami i wziąć pod lupę Ukrainę i Polskę … Oto zarys co się dzieje, a wnioski nasuwają się same:
Według szacunków przedstawionych przez abp. Światosława Szewczuka, co roku zabija się na Ukrainie 2 mln nienarodzonych dzieci. Zwierzchnik grekokatolików mówił o tym na spotkaniu z młodzieżą w Tarnopolu. „W ciągu 20 lat niezależnej Ukrainy świadomie i dobrowolnie zabiliśmy 40 milionów dzieci. To znaczy, że w ciągu tego okresu przestał istnieć naród tak liczny, jak ukraiński – 40-milionowy” – wyjaśnił abp Szewczuk.
Jak na razie elity ukraińskie są głuche na postulaty ochrony życia. Aborcja jest dla nich “zdobyczą i prawem kobiet”. Dodatkowo utrzymaniem liberalnego prawa zainteresowany jest miejscowy przemysł zabijania nienarodzonych, gdyż Ukraina jest także krajem “turystyki aborcyjnej”. Ile kobiet przyjeżdża na Ukrainę, by dokonać aborcji dokładnie nie wiadomo, ale szacuje się, że co najmniej 150-200 tysięcy rocznie.
Kolejne kilka tysięcy dla kobiet z Polski. Ukraina jest jednym z kierunków aborcyjnych podróży Polek. Wielu Polkom wyjazd w celu usunięcia niechcianej ciąży wydaje się bardziej bezpieczny niż korzystanie z polskiego podziemia aborcyjnego. Cena wyjazdu do Lwowa jak też sama aborcja jest znacznie tańsza niż podróże aborcyjne do Europy Zachodniej. Na Ukrainę wyjeżdżają specjalnie przygotowane autobusy wypełnione Polkami chcącymi dokonać aborcji. Takie wyjazdy aborcyjne stają się przemysłem.
www.youtube.com/watch
- Zgłoś
Portale społecznościowe
- Umieszczony
Zmień wpis
Usuń wpis
oczy_szeroko_otwarte
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
Wszyscy jesteśmy w stanie czynić dobro i zło. Nie przychodzimy na świat niosąc ze sobą zło. W każdym tkwi coś dobrego. Niektórzy to ukrywają, inni sobie lekceważą, ale mimo to w każdym jest dobro. Bóg stworzył nas, abyśmy kochali i byli kochani, i Bóg wystawia nas na próbę, którą z tych dróg wybierzemy. Każde zlekceważenie miłości może sprawić, że powiemy tak” złu, a kiedy się to stanie, …Więcej
/Matka Teresa Prosta Droga W-wa 1996/
Sł. B. Wanda Malczewska
WIZJA BICZOWANIA
Po ukazaniu Swego cierpienia Jezus powiedział do Wandy: „Za grzechy rozpusty cały świat został ukarany potopem, a Sodoma i Gomora ogniem siarczystym. Jeżeli ludzie tych zbrodni nie porzucą, będą karani krwawymi wojnami, zaraźliwymi, śmiertelnymi chorobami i różnymi innymi klęskami, wylewem wód, posuchą, głodem, aby roztyłych rozpustników brakiem chleba …Więcej
Sł. B. Wanda Malczewska
WIZJA BICZOWANIA
Po ukazaniu Swego cierpienia Jezus powiedział do Wandy: „Za grzechy rozpusty cały świat został ukarany potopem, a Sodoma i Gomora ogniem siarczystym. Jeżeli ludzie tych zbrodni nie porzucą, będą karani krwawymi wojnami, zaraźliwymi, śmiertelnymi chorobami i różnymi innymi klęskami, wylewem wód, posuchą, głodem, aby roztyłych rozpustników brakiem chleba sprowadzić na drogę moralności. A jeżeli i to nie powstrzyma ludzi od rozpusty, powymierają całe rodziny... zmarnieją całe państwa...”
WIZJA BICZOWANIA
Po ukazaniu Swego cierpienia Jezus powiedział do Wandy: „Za grzechy rozpusty cały świat został ukarany potopem, a Sodoma i Gomora ogniem siarczystym. Jeżeli ludzie tych zbrodni nie porzucą, będą karani krwawymi wojnami, zaraźliwymi, śmiertelnymi chorobami i różnymi innymi klęskami, wylewem wód, posuchą, głodem, aby roztyłych rozpustników brakiem chleba sprowadzić na drogę moralności. A jeżeli i to nie powstrzyma ludzi od rozpusty, powymierają całe rodziny... zmarnieją całe państwa...”
W swoim nauczaniu święty Jan Paweł II zawsze potępiał wszelkie ustawowe formy dopuszczalności aborcji. Papież w encyklice ,,Evangelium vitae" jednoznacznie stwierdzał, że ,,ustawy, które dopuszczają bezpośrednie zabójstwo niewinnych istot ludzkich, poprzez przerywanie ciąży i eutanazję, pozostają w całkowitej i nieusuwalnej sprzeczności z nienaruszalnym prawem do życia, właściwym wszystkim …Więcej
W swoim nauczaniu święty Jan Paweł II zawsze potępiał wszelkie ustawowe formy dopuszczalności aborcji. Papież w encyklice ,,Evangelium vitae" jednoznacznie stwierdzał, że ,,ustawy, które dopuszczają bezpośrednie zabójstwo niewinnych istot ludzkich, poprzez przerywanie ciąży i eutanazję, pozostają w całkowitej i nieusuwalnej sprzeczności z nienaruszalnym prawem do życia, właściwym wszystkim ludziom, i tym samym zaprzeczają równości wszystkich wobec prawa".
Dla świętego papieża Polaka aborcja była najbardziej plugawą formą mordu. Papież w ,,Evangelium vitae" pisał, że ,,wśród wszystkich przestępstw przeciw życiu, jakie człowiek może popełnić, przerwanie ciąży ma cechy, które czynią z niego występek szczególnie poważny i godny potępienia. Sobór Watykański II określa je wraz z dzieciobójstwem jako ''okropne przestępstwa''. Plugawość tej zbrodni Jan Paweł II widział w tym, że: ,,tym, kto zostaje zabity, jest istota ludzka u progu życia, a więc istota najbardziej niewinna, jaką w ogóle można sobie wyobrazić: nie sposób uznać jej za napastnika, a tym bardziej za napastnika niesprawiedliwego! Jest ona słaba i bezbronna do tego stopnia, że jest pozbawiona nawet tej znikomej obrony, jaką stanowi dla nowo narodzonego dziecka jego błagalne kwilenie i płacz. Jest całkowicie powierzona trosce i opiece tej, która nosi ją w łonie. Ale czasem to właśnie ona, matka, podejmuje decyzję i domaga się zabójstwa tej istoty, a nawet sama je powoduje".
„Świadoma i dobrowolna decyzja pozbawienia życia niewinnej istoty ludzkiej jest zawsze złem z moralnego punktu widzenia i nigdy nie może być dozwolona ani jako cel, ani jako środek do dobrego celu. Jest to bowiem akt poważnego nieposłuszeństwa wobec prawa moralnego, co więcej, wobec samego Boga, jego twórcy i gwaranta; jest to akt sprzeczny z fundamentalnymi cnotami sprawiedliwości i miłości. ''Nic i nikt nie może dać prawa do zabicia niewinnej istoty ludzkiej, czy to jest embrion czy płód, dziecko czy dorosły, człowiek stary, nieuleczalnie chory czy umierający. Ponadto nikt nie może się domagać, aby popełniono ten akt zabójstwa wobec niego samego lub wobec innej osoby powierzonej jego pieczy, nie może też bezpośrednio ani pośrednio wyrazić na to zgody. Żadna władza nie ma prawa do tego zmuszać ani na to przyzwalać”
„Jesteśmy dziś świadkami deptania fundamentalnego prawa do życia wielkiej rzeszy słabych i bezbronnych istot ludzkich, jakimi są zwłaszcza dzieci jeszcze nie narodzone. Jeżeli u schyłku ubiegłego stulecia Kościół nie mógł milczeć wobec istniejących wówczas form niesprawiedliwości, tym bardziej nie wolno mu milczeć dzisiaj, gdy obok dawnych niesprawiedliwości społecznych, niestety nie wszędzie jeszcze przezwyciężonych, w wielu częściach świata obserwujemy zjawiska większej jeszcze niesprawiedliwości i ucisku, mylnie nieraz uważane za dowód postępu na drodze do ustanowienia nowego porządku światowego".
Święty Jan Paweł II w homilii w czasie mszy świętej odprawionej na lotnisku wojskowym w Radom w 1991 roku stwierdził, że do ,,cmentarzyska ofiar ludzkiego okrucieństwa w naszym stuleciu dołącza się inny jeszcze wielki cmentarz: cmentarz nienarodzonych, cmentarz bezbronnych, których twarzy nie poznała nawet własna matka, godząc się lub ulegając presji, aby zabrano im życie, zanim jeszcze się narodzą. A przecież już miały to życie, już były poczęte, rozwijały się pod sercem swych matek, nie przeczuwając śmiertelnego zagrożenia. A kiedy już to zagrożenie stało się faktem, te bezbronne istoty ludzkie usiłowały się bronić".
Dla świętego papieża Polaka aborcja była najbardziej plugawą formą mordu. Papież w ,,Evangelium vitae" pisał, że ,,wśród wszystkich przestępstw przeciw życiu, jakie człowiek może popełnić, przerwanie ciąży ma cechy, które czynią z niego występek szczególnie poważny i godny potępienia. Sobór Watykański II określa je wraz z dzieciobójstwem jako ''okropne przestępstwa''. Plugawość tej zbrodni Jan Paweł II widział w tym, że: ,,tym, kto zostaje zabity, jest istota ludzka u progu życia, a więc istota najbardziej niewinna, jaką w ogóle można sobie wyobrazić: nie sposób uznać jej za napastnika, a tym bardziej za napastnika niesprawiedliwego! Jest ona słaba i bezbronna do tego stopnia, że jest pozbawiona nawet tej znikomej obrony, jaką stanowi dla nowo narodzonego dziecka jego błagalne kwilenie i płacz. Jest całkowicie powierzona trosce i opiece tej, która nosi ją w łonie. Ale czasem to właśnie ona, matka, podejmuje decyzję i domaga się zabójstwa tej istoty, a nawet sama je powoduje".
„Świadoma i dobrowolna decyzja pozbawienia życia niewinnej istoty ludzkiej jest zawsze złem z moralnego punktu widzenia i nigdy nie może być dozwolona ani jako cel, ani jako środek do dobrego celu. Jest to bowiem akt poważnego nieposłuszeństwa wobec prawa moralnego, co więcej, wobec samego Boga, jego twórcy i gwaranta; jest to akt sprzeczny z fundamentalnymi cnotami sprawiedliwości i miłości. ''Nic i nikt nie może dać prawa do zabicia niewinnej istoty ludzkiej, czy to jest embrion czy płód, dziecko czy dorosły, człowiek stary, nieuleczalnie chory czy umierający. Ponadto nikt nie może się domagać, aby popełniono ten akt zabójstwa wobec niego samego lub wobec innej osoby powierzonej jego pieczy, nie może też bezpośrednio ani pośrednio wyrazić na to zgody. Żadna władza nie ma prawa do tego zmuszać ani na to przyzwalać”
„Jesteśmy dziś świadkami deptania fundamentalnego prawa do życia wielkiej rzeszy słabych i bezbronnych istot ludzkich, jakimi są zwłaszcza dzieci jeszcze nie narodzone. Jeżeli u schyłku ubiegłego stulecia Kościół nie mógł milczeć wobec istniejących wówczas form niesprawiedliwości, tym bardziej nie wolno mu milczeć dzisiaj, gdy obok dawnych niesprawiedliwości społecznych, niestety nie wszędzie jeszcze przezwyciężonych, w wielu częściach świata obserwujemy zjawiska większej jeszcze niesprawiedliwości i ucisku, mylnie nieraz uważane za dowód postępu na drodze do ustanowienia nowego porządku światowego".
Święty Jan Paweł II w homilii w czasie mszy świętej odprawionej na lotnisku wojskowym w Radom w 1991 roku stwierdził, że do ,,cmentarzyska ofiar ludzkiego okrucieństwa w naszym stuleciu dołącza się inny jeszcze wielki cmentarz: cmentarz nienarodzonych, cmentarz bezbronnych, których twarzy nie poznała nawet własna matka, godząc się lub ulegając presji, aby zabrano im życie, zanim jeszcze się narodzą. A przecież już miały to życie, już były poczęte, rozwijały się pod sercem swych matek, nie przeczuwając śmiertelnego zagrożenia. A kiedy już to zagrożenie stało się faktem, te bezbronne istoty ludzkie usiłowały się bronić".